Aanstaande maandag en dinsdag, 30 en 31 mei 2016, ga ik een training Agile Behavioral Management doen. Gedragsverandering voor de digitale transformatie, in mijn termen. Hij is me in de schoot geworpen, ik heb vrij makkelijk ja gezegd.
Nu, in het weekend vooraf, orienteer ik mij. Wat zijn eigenlijk de leerdoelen die ik heb? Wat ga ik leren, welke vragen zou ik beantwoord willen zien?
De training is opgezet op een wetenschappelijke basis, zo lees ik. En ze is gericht op gedragsverandering. Op structurele en blijvende gedragsverandering. Allerlei vragen bespringen me op basis daarvan.
De eerste vraag is “waar haal ik het recht vandaan op
gedragsverandering bij anderen en hoever mag dat dan gaan?”. Een ethisch
dilemma, waar ik nog bewuster bij stil moet staan. Terwijl het,
onvermijdelijk, toch een flink deel van mijn werk uitmaakt. Natuurlijk
houd ik mijzelf voor dat het waardevolle doelen zijn waar ik naar
streef. Zeg maar: de noodzaak van de digitale transitie is het waard.
Maar toch, dwang, forse consequenties voor het leven van mensen, gebrek
aan empathie, het ligt allemaal in het verschiet.
Ik neem me voor als leerdoelstellingen om naar mijn eigen
gedragsverandering en weerstand te kijken en om een beter anker te maken
om af te wegen wat kan en wat niet.
Een tweede vraag is “heb ik wel bewust wat het moet worden?”.
“Agile” en “Digitale verandering” kenmerkt zich door o.a. een besturende
IT, stap voor stap naar beter, focus op samenwerking. Met
gedragskenmerken als commitment, openheid, focus, moed en respect. Stel
dat dit de dominante stijl wordt, wat krijg en verlies je dan? Streef ik
niet teveel naar een nieuwe eenheidsworst, waarbij ik de diversiteit
uit het oog verlies? Hoe ga ik om met gedragsstijlen als perfectionisme,
traag denken, divergentie, nukkigheid, risico-mijding, het
tegenovergestelde van de gewenste dominante stijl? Ik neem mij voor
situatie specifiek te werken. Niet “agile” over 1 kam te scheren, maar
per individueel geval helder te specificeren wat gewenst is.
Als leerdoelstelling: hoe maak je de gewenste gedragsverandering expliciet
De derde vraag die ik mij stel is “klopt mijn diagnose eigenlijk wel?”
Ik zie soms weerstand, ik zie eigenschappen ontbreken, soms ontbrekende wil of kunnen? Maar zie ik dat wel goed?
Dat leidt tot leerdoelstelling: hoe kun je je diagnose concretiseren, zorgvuldig evalueren?
De vierde vraag die ik mij stel is “hoe zien interventies eruit en
wat is de kans op succes, welk risico loop ik en hoe kan ik dat
vermijden?” Feedback geven, inspireren en aanspreken op ongewenst gedrag
zijn natuurlijk belangrijke interventies. Maar niet altijd succesvol,
soms erg risicovol.
Dat leidt tot leerdoelstelling: wat is het bredere spectrum aan interventies en voor welke situatie zijn ze geschikt?
In een volgende blog, na afloop van de training, zal ik mijn ervaringen delen.
